Business to Business - B2B - na czym polega, główne pojęcia

Klasyczny e-biznes nazywa się w oficjalnej terminologii akronimem B2B (ang. Business to Business) i odnosi się do relacji zachodzących pomiędzy firmami. 

W zakresie B2B znajduje się przygotowanie ofert i zamówień, potwierdzenia odbioru zamówionych towarów bądź usług, płatności, dokonywanie transakcji, wyszukiwanie ofert, preparowanie dokumentacji transakcyjnej oraz marketing. B2B to sieć relacji łączących przedsiębiorstwo, jej partnerów, pośredników, dostawców, dystrybutorów, a także punktów sprzedaży i świadczenia usług.

Poszczególni pośrednicy handlowi, jak producenci, hurtownicy i dostawcy tworzą ogniwa łańcucha dostaw, które można rozbudowywać bez ograniczeń. Dlatego administrację tak rozbudowaną siecią usprawnia automatyczne przesyłanie danych oraz łączliwość informacji o sprzedaży i terminach dostaw. Do łańcucha można dodawać wiele innych elementów: planowanie, przewidywanie, magazynowanie, wytwarzanie, serwis . Technologie internetowe ułatwiają zarządzanie tymi procesami.
 

E-rynek w handlu B2B

• Rynki horyzontalne oddziałują na różnorodne strefy. Towary oraz usługi będące przedmiotem sprzedaży na rynkach horyzontalnych należą z reguły do branży nie powiązanej bezpośrednio z wytwarzaniem (ang. indirect goods lub MRO).  Rynki horyzontalne tworzą światowe korporacja i giganci rynku.

• Rynki wertykalne wymiana towarów zachodzi w obrębie jednej gałęzi handlu (np. przemysł kosmetyczny). Na tym rynku sprzedawane są towary związane bezpośrednio z produkcją (ang.  direct goods).

Rodzaje zakupów w handlu B2B

• eProcurement to organizacja etapów zaopatrzenia na podstawie rozwiązań systemowych usprawniających współdziałanie między kontrahentami. Dotyczy wszystkich procesów związanych z zaopatrzeniem od złożenia zamówienia do jego sfinansowania. Przetwarzanie i obieg dokumentacji dzięki technologiom elektronicznym jest zautomatyzowany.

• Model aukcyjno-przetargowy to rodzaj modelu, który wykorzystuje się do jednorazowego zakupu towarów i usług, bądź pertraktacji warunków umowy dotyczących powtarzalnych zakupów.
   

Konsumenci co raz częściej przekonują się do usług oferowanych drogą elektroniczną. Co może zaowocować w niedalekiej przyszłości szybkim rozwojem e-sług. Specjalistyczne usługi sieciowe wymagają jednak od użytkownika dostępu do określonego oprogramowania.
 

Rodzaje e-usług

• cyfrowe – dostęp dla zarejestrowanych i uprawnionych użytkowników konkretnego portalu i platformy internetowej. Internauta używa e-sługi zgodnie z umową albo regulaminem portalu.

• oprogramowanie funkcjonujące w informatycznym środowisku użytkownika (firmy) – użytkownik chcąc korzystać z aplikacji musi najpierw zakupić na nią licencję, a potem może ją zainstalować i cieszyć się z jej użytkowania. Istniej możliwość dostosowania funkcjonalności aplikacji do potrzeb użytkownika na podstawie porozumienia użytkownika z licencjonodawcą

• aplikacje dzierżawione – określone usługi udostępnia się w trybie ASP, nie wymagają zakupu licencji, a jedynie zawarcia umowy o dzierżawą e-usługi. Aplikacja jest przechowywana na serwerze dostawcy, więc użytkownik korzysta z niej za pośrednictwem Internetu używając przeglądarki bądź terminalu. Sposób użytkowania oprogramowania w trybie ASP przynależy do grupy outscouringu informatycznego. Pod pojęciem outscouringu rozumie się kierowanie zleceń informatycznych do firmy zewnętrznej. Metody dzierżawienia aplikacji powszechnieją na rynku usług IT i stanowią pokaźną część przychodów dla e-przedsiębiorstw.
   

Application Service Provider  

Application Service Provider, w skrócie ASP definiuje się jako usługi dzierżawienia aplikacji komputerowych za pośrednictwem sieci internetowej. Dotyczy metod rozliczania się dostawcy aplikacji z jej użytkownikiem na zasadach licencji. W tym modelu nie ma przedpłat za licencję za jakikolwiek okres, ale opłaty wnosi się za użytkowanie. Na podstawie rodzaju rozliczeń finansowych dla ASP przyjęto nazwę On-demand software, co w przekładzie na język polski oznacza Oprogramowanie Na Żądanie.

Po wprowadzeniu usprawnień technologicznych do protokołu HTTP zauważa się u programistów co raz większe zainteresowanie licencją Oprogramowania Na Żądanie. Opłaty za ten rodzaj oprogramowania dotyczą z reguły: okresu użytkowania, wielkości pojemności dysku oraz liczby wytwarzanego ruchu.
 

Spośród licznych zalet ASP należy wyróżnić:

• zwolnienie z uiszczenia przedpłaty za oprogramowanie, które nie obciąża cash flow

• swoboda w użytkowaniu, nie trzeba wykupywać żadnych dodatkowych licencji w czasie większego wykorzystywania aplikacji, ani kupowania licencji „na stanowisko” bądź „na użytkownika”

• brak wymagania co do aktualizowania aplikacji, co w konsekwencji zwalnia z dodatkowych opłat

• takie aplikacje nie wymagają kompatybilności z różnorodnymi środowiskami pracy i urządzeniami.

ASP posiada kilka minusów, są to:

• wymóg dostępności do łącza internetowego

• nie można dostosować funkcjonalności aplikacji w taki sposób jak w aplikacji stworzonej „na zamówienie”

• niska dostępność wyspecjalizowanych aplikacji.